طراحي از چهره

طراحي از چهره



موضوعي كه مورد علاقه همه طراحان بوده و هست، مبحث طراحي از چهره است. بسياري از افراد حتي پيش از آغاز به طراحي، تلاشهاي فراواني در اين زمينه داشته و فعاليتها و تمرينات مربوط به طراحي را منحصر به موفقيت در ترسيم چهره مي دانند. براي طراحي از چهره لازم است كه مدل مناسبي داشته باشيد. شما مي توانيد از اشخاص اطراف خودتان درخواست كنيد تا به عنوان سوژه با شما همكاري كنند، در غير اين صورت به كمك آينه اي به اندازه متوسط (كه از چهره خودتان كوچكتر نباشد) به طراحي از چهره خودتان بپردازيد. پس از كسب مهارت كافي، مي توانيد از روي تصاوير و عكسها نيز طراحي كنيد ولي در هر حال تأكيد ما بر طراحي از سوژه عيني است، نه ذهني.


تناسبات چهره



براي طراحي از چهره، ابتدا بيضي تخم مرغي شكلي را به عنوان سر، در نظر گرفته، ترسيم نماييد. يك خط عمودي، دو نيمه چپ و راست چهره را به وجود مي آورد و با ترسيم يك خط افقي كه بيضي را به چهار قسمت مساوي تقسيم مي كند، محل چشم ها در چهره مشخص مي شود. چنانچه خط افقي را به پنج قسمت مساوي تقسيم كنيد، اندازه چشمها مشخص مي شود. شما متوجه مي شويد كه فاصله بين دو چشم، برابر با يك چشم است نيمه بالاي چهره را براي ابرو، پيشاني و موها در نظر گرفته و در نيمه پاييني به سراغ خط عمدي وسط چهره رفته و به كمك آن محل قرار گيري اجزاي ديگر چهره را پيدا مي كنيم. اگر از خط افقي تا پايين بيضي را به دو نيمه تقسيم كنيم، نوك بيني بر روي اين نقطه واقع مي شود. از اين نقطه تا انتهاي بيضي را نيز به نسبت يك سوم و دو سوم علامت گذاري مي كنيم تا خط ميان لبها نيز مشخص شود.

طراحي از اجزاي چهره


الف ـ طراحي از چشم ها: پيش از آغاز به طراحي، تمرين مشاهده را انجام دهيد. با دقت به چشمهاي خودتان در آينه نگاه كنيد، دو گوشه داخلي و خارجي چشم، نسبت سفيدي و سياهي كره چشم، حالت پلكها و حركت مردمك در سراسر چشم را بررسي نماييد. با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع مختلف (تماشاي تلويزيون، مطالعه، خشم، شادي، گريه،هيجان، تفكر و ...) بپردازيد و آنها را بارها و بارها، هم به صورت ذهني و هم به صورت مشاهده دقيق مرور كنيد. ويژگيهاي متفاوت چشم افراد سالخورده و كودكان را مقايسه نماييد.

ــ فرم ساده چشم شبيه يك بيضي است كه دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجي، زاويه اي بسته دارد و تا سرحد تيرگي مردمك، مثلث كشيده اي را به وجود مي آورد.

ـــ گوشه داخلي، زاويه بازتري دارد و نسبت به گوشه خارجي، شكل مثلث كوچكتري را به خود مي گيرد.

ـــ مردمكها بدون استثنا شكل دايره دارند، در حالت نگاه عادي، قسمتي از مردمك زير پلك پنهان است. پس مراقب آن باشيد كه دايره مردمك را به طور كامل ترسيم نكنيد، زيرا در اين حالت، چشمها حالت وحشت زده يا متعجب به خود مي گيرند.



ـــ با حركت مردمك به سمت راست يا چپ، حجم پلك نيز كمي تغيير مي كند. پلكهاي بالا و پايين با هم تفاوت عمده اي دارند و حجم مژه ها در پلكها نيز متفاوت است.

در حين طراحي از چشمها به ياد داشته باشيد كه:



چشمها را نخست به طور جداگانه بررسي و ترسيم نماييد. پس از تسلط كافي، به طراحي از هر دو چشم بپردازيد. به فاصله چشمها از يكديگر (كه برابر با اندازه يك چشم است) و هماهنگي و تناسب مردمكها با يكديگر توجه داشته باشيد.

طرحها را كم رنگ بكشيد و به ارزش خط توجه داشته باشيد. در ترسيم مژه ها اغراق نكنيد، آنها را با حجم و اندازه واقعي بكشيد. معمولاً براي پلك پايين چشم، از خط كم رنگ نازك، يا پهناي نوك مداد استفاده مي شود. براي ترسيم پلك پايين و چين و چروكها به جاي خط، از سايه كم رنگ پهناي مداد هم استفاده مي كنند. پس از تمرين كافي، چشمها را با ابروها بكشيد. از ترسيم فرم چشم به طور ذهني اكيداً خودداري كنيد.


طراحي از ابروها

براي ترسيم ابروها، بايد به اين نكات توجه داشته باشيد: جهت و حالت ابروها، ضخامت ابروها، فاصله ابرو از چشم و فاصله ابروها از يكديگر.



نحوه ترسيم: ابتدا مسير و حالت ابرو را خيلي كم رنگ مشخص نماييد. با پهناي مداد، سايه ضخيمي متناسب با پهناي ابرو ترسيم كنيد. در جهت رويش موها با نوك تيز مداد، خطوط واضح و حالت دار بكشيد. ابروها را با توجه به مدلي كه در مقابل داريد، ترسيم كنيد. رويش و جهت موها را به دقت بررسي نماييد.


طراحي از بيني

بيني برجسته ترين نقطه در چهره افراد است و همچون ديگر اعضاي چهره از تنوع و گوناگوني برخوردار مي باشد. براي ترسيم آن، لازم است شكل ساده آن را (كه عبارت است از مخروط مثلث القاعده) در نظر داشته باشيد. فرم بيني را از جهات مختلف روبرو، نيم رخ و سه رخ مورد مطالعه قرار دهيد. به تفاوت اندازه در پره ها، نوك، حجم و ارتفاع بيني در افراد مختلف توجه كنيد سپس به طراحي از شكل بيني خود (به كمك آينه) بپردازيد. در حين طراحي توجه داشته باشيد كه:



ابتدا فرم كلي را آن گونه كه مي بينيد ترسيم كنيد. به جاي خط، از سايه و پهناي نوك مداد استفاده كنيد. تيره ترين سايه ها در پره هاي بيني ديده مي شود و تنها در همين قسمت هاست كه مي توانيد از خط نيز استفاده كنيد. وقتي به ترسيم بيني از روبرو مي پردازيد فقط در بخشهاي پايين بيني (پره ها و حفره ها) از خط استفاده كنيد. از آنجا كه فرم بيني،حجم برجسته اي دارد، به نور و سايه آن بيشتر توجه نماييد. وقتي چهره مدل در زاويه سه رخ يا نيم رخ باشد، مي توانيد از خط نيز براي قسمتي از ارتفاع بيني استفاده كنيد.

طراحي از لب

با مشاهده لبها در افراد مختلف متوجه مي شويد كه فرم لب، در تكميل شخصيت و كاراكتر چهره نقش فراواني دارد. ساختار كلي لب، امكان تغيير پذيري بسيار متنوعي دارد و هماهنگ با حالات روحي يا ظاهري شخص مي تواند جنبه بياني به خود بگيرد. فرم لب و دهان خود را در آينه مشاهده كنيد. حالتهاي صحبت كردن، خنديدن، خوردن، خميازه كشيدن، ناراحتي، شادي، اعتراض، فرياد زدن و ... را بررسي كرده و ببينيد كه بيشترن تغيير در كدام قسمت دهان ديده مي شود؟ در گوشه ها يا در قسمت مياني لبها؛ سپس به هماهنگي تغيير حالتها در چشم و لب به طور همزمان بپردازيد. علاوه بر حالتهاي رفتاري، به تغيير فرم در اثر تغيير وضعيت سر و چهره (نيم رخ و سه رخ و ...) نيز بپردازيد. با چرخش سر به پهلو، زير يا بالا، لبها نيز تغيير فرم پيدا مي كنند.

شيوه طراحي از فرم لب: براي فرم لب همچون فرم چشم، يك بيضي با گوشه هاي تيز و بسته در نظر بگيريد و آن را از طول و عرض به چهار قسمت تقسيم كنيد. لب بالا معمولاً باريكتر از لب پايين است. گاهي لب بالا و پايين در يك اندازه هستند و بسيار به ندرت پيش مي آيد كه لب بالا ضخيمتر از لب پايين باشد. بهتر است كه براي ترسيم فرم لب، به جاي خط، از سايه يا پهناي مداد استفاده كنيد. دو گوشه لب با هم برابر و يك شكل هستند. لب پايين شامل گوشه ها و بخش مركزي يا وسط است. سايه اي كه براي لب بالا در نظر مي گيريد بايد قدري تيره تر از لب پايين با شد. اين تيرگي در گوشه هاي دهان نيز تغيير پيدا مي كند.